زمین تنیس مکانی است که در آن تنیس بازی می‌شود. زمین تنیس، سطحی مستطیل شکل و سفت است که دارای یک تور که در طول مرکز کشیده شده است. تنیس بر روی سطح تحت مستطیلی بازی می‌شود که معمولاً از چمن، خاک رس، بتن یا ترکیبات معلّق ساخته می‌شود. زمین‌های سخت با سطح آزاد نیز رایج است ولی نیاز به مراقبت همیشگی دارند؛ مانند زمین چمن که بازی در آن‌ها فقط به ماه‌های تابستان محدود می‌شود. بازی در مکان‌های سرپوشیده طرفداران بیشتری دارد. این زمین‌ها عموماً دارای پوشش‌هایی از جنس موکت هستند.
جنس سطح زمین در بازی تنیس حرفه‌ای اهمیت فراوان دارد. زمین‌های رُسی اثر زیادی بر روی کاهش جهش توپ دارد و به راحتی اجازه بازگشت توپ را می‌دهد؛ بنابراین اینگونه زمین‌ها برای بازی‌های دفاعی و والی‌های طولانی مورد توجه قرار دارند. زمین‌های بتنی توپ را در همان راستا نگه نمی‌دارند و به بازیکن اجازه می‌دهد تا به توپ راحت ضربه بزند. سرعت توپ در زمین چمن وقتی تازه کوتاه شده باشد، بیشتر است. از این رو بازیکنانی که تاکتیک‌های سرویس و والی را بکار می‌برند، اینگونه زمین‌ها را توجیح می‌دهند، مانند زمین‌های ویمبلدون. زمین تنیس 77/23 متر (78 فوت) طول و 23/8 متر (27 فوت) عرض برای رقابت‌های تک تک نفره و 97/10 متر (36 فوت) برای رقابت‌های دوبل است. فضای افزوده‌ای در پیرامون زمین برایدسترسی بازیکنان به توپ‌های اوت شده به طول 40/36 متر (120 فوت) و به عرض 20/18 متر (60 فوت) نیاز است. نفر در عرض کامل زمین کشیده شده (به موازات زمین) و آن را به دو نیم مساوی تقسیم می‌کنند. تور 07/1 متر (6/3 فوت) در فاصله 92/0 متر (3 فوت) خارج از خطوط کناری زمین بر روی تور نصب می‌شود. برای کاهش آسیب‌ها به پایه‌های تور، بعد از بازی باید تو را شُل نموده و برای جلوگیری از پاره شدن آن در زمان وزش باد، پائیین تور را به دور طناب آن برگردانده می‌شود. خطوط زمین را به رنگ سفید با گچ، نوار و یا رنگ علامتگذاری می‌کنند. قسمت راست هر بازیکن deuce court، و قسمت چپ هر بازیکن، ad court (advantage court) نامیده می‌شود.
عکس زیر به شما سرعت و جهش توپ در زمین های مختلف را نشان می دهد :
در عکس های زیر شما به ترتیب زمین های خاک رس ، چمن و سخت را مشاهده می فرمایید :
زمین تنیس خاک رس
زمین تنیس چمن
زمین تنیس سخت
طراحی سایت توسط دودکو 